Aan de Hugo de Grootlaan staat een kunstwerk van Trudy Kunkeler. Het zijn vijf stapels boeken (keramiek) die Hugo de Groot met pijn in het hart achterliet toen hij in zijn boekenkist Slot Loevestein ontvluchtte. Dat verhaal inspireerde deze kunstenares. Het inspireert via078 aan een aantal Dordtenaren te vragen welk boek zij juist meenemen in de vakantieperiode en welke boekentips zij voor de bezoekers van ‘Via078’ hebben.
Deze aflevering de keuze van Franciske van Vugt-Roose, fractievoorzitster van het CDA in Dordrecht. Bovendien, net als ik, docent Nederlands. Daarover schrijft ze het als haar taak te zien leerlingen enthousiast te maken voor lezen. Ik citeer: “…door leerlingen ook onderling in gesprek te laten komen over wat ze aan het lezen zijn. Wellicht heb ik juist ook vanwege mijn werk als coordinator van de havo-leerlingen een groeiende honger naar mogelijkheden om me terug te trekken in een niet-bestaande wereld, die echter wel mijn kijk op de wereld en op de samenleving verbreedt.” Passie voor lezen op leerlingen overbrengen, vormt misschien wel de belangrijkste taak van een leraar Nederlands.
Een van mijn collega’s, vervolgt Franciske, de mediathecaris, zorgt elke vakantie voor een flinke doos met leesvoer en die neem ik steeds weer blij mee. Aanvullend ga ik ook nog naar de bieb en naar de online bibliotheek. Voor onze lezers haalt Franciske één pareltje uit de doos vol ‘leesvoer’.
Welk boek neem jij mee op vakantie?
Als wij op vakantie gaan, neem ik steevast een fors aantal boeken mee. Deels lees is vanwege mijn docent-zijn, om mijn leerlingen ‘mee te kunnen nemen’ in mooie verhalen, deels lees ik puur voor mezelf. De eerste dagen van de vakantie verslind ik letters, woorden, zinnen, bladzijdes. Pas als mijn hoofd ook weet dat ik niet meer hoef te haasten, krijg ik meer aandacht voor de zinsbouw, de schrijfwijze van de schrijver, woordvondsten, en voor de meerdere lagen die ik denk te zien.
En zo ben ik de afgelopen week verrast door Het lied van ooievaar en dromedaris, geschreven door Anjet Daanje.
Welk boek raad je mensen aan om zeker te gaan lezen de komende weken? En waarom?
Het boek is onhandig groot uitgevallen, niet makkelijk om nog even mee in bed te blijven lezen, meer dan 600 volle pagina’s dik. Ooit zijn er vreemde verhalen ontstaan rondom een gezin met dochters Eliza May en Helene die boeken en brieven aan elkaar schreven. De boeken doen veel stof opwaaien en voor de dorpelingen is dat een bevestiging zijn van hun anders-zijn. Het boek ploft vervolgens de lezer midden in de levens van mensen die verspreid over diverse eeuwen hun leven leiden. Tot elf keer toe beleef je iemands leven. Steeds blijkt dat de levens verbonden zijn met wat de zussen is overkomen. Of, lijkt dit alleen maar zo?
Tijdens het lezen krijg ik een prachtig beschreven tijdsbeeld van de personages die in verschillende landen leven en in heel verschillende omstandigheden. Door diverse sociale klasses in spelen de levens, de verhalen zich af. En steeds duiken er weer banden Eliza op, of met de thema’s uit haar leven, zoals liefde tussen zussen, ouder-kindrelaties, sociale uitsluiting, plekken van verstilling, de obsessies die het samenleven onmogelijk maken.
De schrijfster van dit boek, Anjet Daanje, bewonder ik enorm. Wat een kunstwerk is dit boek geworden. Het is gelukt om een mysterie, een mythe, te beschrijven, maar dit ook een mysterie te laten. De personages zijn voor mij echt gaan leven, ik zou ze zo herkennen als ik ze tegenkom. Na het lezen van dit boek, heb ik meer dan een dag geen boek aangeraakt. Daarna heb ik weer gedeeltes teruggezocht: hoe zat het dan met …? En waarom gebeurde er toen …? Het is een boek dat bij tijden beklemmend is, het laat geen ruimte om niet verder te lezen.
Ik ben heel benieuwd wat deze vakantie nog meer voor mij in petto heeft. In de doos die ik meekreeg bevinden zich vast nog meer pareltjes. Maar ik ga hoe dan ook Het lied van ooievaar en dromedaris niet meer vergeten. Een mooie bijkomstigheid is dat ik me tijdens het lezen op een camping met ooievaars bevind. Toeval? Het zal toch niet?
