Het Maasterras! Moeten we die plannen waarover zoveel te doen is in de plaatselijke media nu serieus nemen of niet? Ik vraag het me af. Waarom?
Gedurende zeker twee perioden in de geschiedenis heeft het gemeentebestuur van Dordrecht op pijnlijke wijze ingegrepen in de stad. In de negentiende eeuw verdwenen een groot aantal stadspoorten en enkele iconische gebouwen, zoals de Kloveniersdoelen. Sommige daarvan waren parels van schoonheid, zo leert ons het boek ‘Het Dordrecht van Rutten’. Die tekende veel gebouwen die in die tijd op de nominatie stonden om te worden afgebroken.
In de jaren zestig van de twintigste eeuw leidde het beruchte saneringsplan voor de binnenstad niet alleen tot het noodzakelijk verdwijnen van veel verkrotte woningen, maar ook tot het ontstaan van karakterloze, lelijke straten en pleinen, zoals de Grote Markt, het Statenplein, de Sarisgang, het Achterom en de Spuiboulevard, waarbij ik maar zal zwijgen over de sloop van het postkantoor, het oudemannenhuis en het oude gymnasium, waarover vrijwel iedere Dordtenaar van boven de zestig nog laaiend kwaad is. Over de stedenbouwkundig rampzalige wijk Bleijenhoek zal ik eveneens maar zwijgen. In ieder geval kunnen we concluderen dat het saneringsplan een uitdrukking van megalomane, architectonische waanzin was, waarin ieder respect voor de historische binnenstad ontbrak.
Het tij keerde in de jaren zeventig, toen veel meer de nadruk werd gelegd op restauratie. Daaraan danken we dat er nog steeds veel moois in Dordrecht te zien is. Daar moeten we heel blij mee zijn, maar nu zijn er dus de plannen voor het Maasterras. Ik bespeur daarin dezelfde megalomanie als in de jaren zestig en nu ligt dat ‘terras’ goddank niet in de binnenstad, maar er wel vlak naast. Idiote woontorens die tientallen meters boven de Grote Kerk uitsteken, hoe verzin je het? Moeten we straks net zo’n ellendige skyline krijgen als Rotterdam?
De gemeenteraad moet zich maar eens goed achter de oren krabben voor er aan dat Maasterras begonnen wordt en nog eens diep nadenken over hoe het uiteindelijk moet worden. Er kleven merkwaardige dingen aan dat plan, waarvan de bewoners van het woonwagenkamp aldaar en de Weeskinderendijk directe slachtoffers dreigen te worden en andere Dordtenaren indirect, als straks de toren van de Grote Kerk een dwerg blijkt bij wat aan de westzijde van de stad voor hoogbouw is gepland. Gelukkig zal het allemaal wel veel te duur blijken en stuiten op vele praktische bezwaren, zodat het hele plan in een lade kan om er nooit meer uit te komen.
Foto: Kees Klok