Ik krijg niet veel mee van de Olympische Spelen die zo zonder publiek in een wat surrealistisch decor worden gehouden. Afgelopen dagen viel mijn oog ineens op een foto – wat mij betreft de sportfoto van het jaar – van Mathieu van der Poel die voorover over het stuur van zijn fiets valt. Op het mountainbikeparcour waar tijdens de. verkenning nog een plank lag, was deze er niet toen Mathieu er in goede positie in de olympische wedstrijd op rekende. De steun waarop hij rekende ontbtak ineens. Dat kan precies het verschil zijn tussen goud en deceptie.
Over het gebrek aan steun en de deceptie die eruit volgt, kunnen ze ook bij Beter Voor Dordt inmiddels meepraten. Plankje weg. Steun ontbrak. Het was sippen bij de in duigen gevallen droom en ambitie.
Gelukkig kan in de sport het tij snel keren. TeamNL behaalde ineens twee keer goud. Bij het roeien (dubbel vier bij de mannen) en bij de tijdrit voor de vrouwen. Ook in de politiek kan dat snel gaan. De laatste maanden van deze raadsperiode gaan we in met een éénmansfractie van Beter Voor Dordt en een bont gezelschap afgesplitsten dat ‘beterder voor Dordt’ belooft te zijn.
De verkiezingsstrijd ontbrandt al. Na het reces zal de profileringsdrang bij menigeen toenemen. Niet in de laatste plaats bij het afgesplitste zestal. Er is een electoraal gat te vullen en dus zullen alle partijen zich inspannen om de kiezersgunst te winnen. Dat is immers het goud voor een gemeenteraadslid en politieke partij.
