Initiatiefnemers worden aangehoord, maar er wordt niet echt geluisterd. Er is vaak een soort moeheid. Resultaat: geen medewerking en ermee stoppen. Vervolgens voert een ruim gesubsidieerde organisatie de plannen uit. Zonder je daarbij te betrekken en te waarderen.
Op sociale media staan voorbeelden van mooie burgerinitiatieven. Dordtenaren redden het wel, ze zijn mondig en ondernemend genoeg daarvoor. En toch; dit geeft niet de juiste energie. Moeten we wachten tot de ambtenaren, die de vaardigheid onvoldoende hebben om burgers serieus te nemen, aftaaien of vanzelf met pensioen gaan. Of duurt dat te lang?
Wat mij betreft moeten we in ieder geval af van het toverwoord ‘verbinden’. Daar word ik een beetje moe van. Dat moet je niet zeggen of iemand voor aanwijzen: dat moet je gewoon zelf doen. De grootste uitdaging voor de gemeente Dordrecht is om de initiatiefrijke ondernemende burger echt serieus te nemen.
Een gesprek tussen ambtenaar en initiatiefnemer. Op basis van gelijkwaardigheid en vertrouwen. Elk met eigen kennis en kunde. Ik weet natuurlijk dat niet elk initiatief zomaar kan. Daar kom je gezamenlijk in het gesprek achter. En misschien kom je dan tot andere oplossingen en/of ideeën, hoe iets wél kan. Gelukkig zie ik al een kleine cultuuromslag, langzaam maar wel vooruit!
