DORDRECHT. In de eerste divisie moet je het doen met de producten die je in het laagste schap vindt. Niet de pindakaas van Calvé maar het bruine smeersel van de Aldi van het merk Helaes (briljante naam overigens). Meestal cirkelen zaakwaarnemers als gieren boven het stadion om hun nieuwe Messi’s los te laten, soms kloppen spelers zelf aan in hun poging het te maken als voetballer.
Sion Kyle wilde zijn droom najagen. Geboren en getogen in Wales en voorbestemd om een carrière te maken als lokale loodgieter. Niets ten nadele van loodgieters maar hij wilde voetballer worden en het liefst in Nederland. Hij spaarde voor een bootticket, pakte zijn tent en vertrok naar het beloofde land. Daar stond hij dan, in Rotterdam, met een doel maar zonder plan. Hij kreeg voor een luttel bedrag een fiets aangeboden en fietste langs de betaald voetbalclubs die de havenstad rijk is. Een kop koffie kon hij krijgen, een contract niet. Dan maar naar Dordrecht, daar speelde ook een ploeg waar hij het kon proberen.
Zijn aanwezigheid werd opgemerkt bij de training, hij mocht wel even meedoen. Sion maakte indruk, niet alleen doordat hij op de fiets was gekomen maar vooral door zijn door zijn werklust. Hij mocht terugkomen om het te proberen bij de beloftes, tenslotte was hij nog maar 18 jaar. Omdat hij in een tent woonde werd er gezocht naar een degelijk logeeradres. Een supporter die in een studentenhuis woonde haalde de opslagruimte leeg en voilà, Sion had een echt dak boven zijn hoofd.
Tot nu volgt dit verhaal alle stappen van een voetbalsprookje in wording, alleen hield de hoofdpersoon zich in dit geval niet aan het script. In zijn vastberadenheid om het te maken negeerde hij alle adviezen van de fysiotherapeut. In plaats van rust te nemen wanneer zijn enkel opspeelde bedacht -ie dat hij, met gewichtjes aan zijn been, honderd keer de trap op en af moest lopen om sterker te worden. Zijn alternatieve revalidatie werkte averechts, ongeveer elk spiertje in het lijf van de Welshmen raakte overbelast waardoor hij de reservebank niet eens haalde.
Uiteindelijk heeft hij in totaal elf minuten in het shirt van FC Dordrecht mogen spelen, tegen de beloften van respectievelijk PEC Zwolle en Willem II. Beide wedstrijden werden verloren.
Een illusie armer maar een verhaal rijker keerde hij terug naar Wales waar hij momenteel als coach jonge voetballers begeleidt op weg naar hun droom.
Het schijnt dat hij inmiddels luistert naar fysiotherapeuten.
www.staantribune.nl
