Zolang ik in Dordrecht woon, zijn er al wilde plannen voor de Berckepoort. Even leek er zelfs, alweer een paar jaar geleden, met Regallery een aardige bestemming te zijn gevonden en zag de foyer er weer sfeervol uit. Met de Biesboschhal gaat het precies hetzelfde. Het ene plan is nog mooier dan het andere. Ondertussen staat de fraaie monumentale hal wel al jaren te verkrotten.
Met particulier vastgoed gaat het soms niet beter dan met het gemeentelijke vastgoed. Het Teerlinkpand – in mijn ogen één van de mooiste potentiële hotspots nabij het historisch centrum – is de Dordtenaren al jaren een doorn in het oog. Met de Drievriendenhof, waar ooit het voltallige college van B&W naartoe toog om “hosanna” te roepen bij de opening van de lage prijzengigant en kinderarbeidsponsor Primark, moet nodig op de schop.

“Maar tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren” citeer ik dan maar een regel uit het gedicht ‘Het Huwelijk’ van Willem Elsschot. Al gaat het daar om een vervaarlijk uitziende echtgenoot die weinig goeds in de zin had met zijn eega.

Ik ken de praktische bezwaren met betrekking tot de Biesboschhal en de Berckepoort niet. Ik weet alleen dat de aanbesteding niet echt echt vlot. De dromen ken ik wel. Al zullen die voor de plannenmakers zo langzaamaan tot nachtmerrie zijn verworden.
Een brouwerij annex Grand Café en ruimte voor logies. Een veganistisch restaurantje in de foyer. Een nationaal portretmuseum. De Berckepoort had allang weer moeten bruisen en een trekpleister moeten zijn op de grens van Voorstraat Noord en het kernwinklegebied. Mijn eigen wens is en blijft dat het prachtige intieme kleine theaterzaaltje weer gebruikt kan worden voor opkomende bands en artiesten. Een springplank voor de fase waarin het Energiehuis nog een maatje te groot is. Ook in de Biesboschhal is het hard nodig er een mooie cultuur-maatschappelijke bestemming in te ontwikkelen. Als kers op de taart bij de complete metamorfose die Stadswerven en Wantij-west ondergaat.

De Drievriendenhof verdient het meer te zijn dan de tochtige tunnel waarin het licht aan het einde ervan de schreeuwerige reclame van de Primark is. Binnenstedelijk is de tendens in het winkelgebied meer en meer woningen te situeren. Wellicht goed voor de levendigheid en de leefbaarheid in de binnenstad. Hoewel wonen, zeker in een samenleving waarin mensen meer en meer op zichzelf zijn gericht en wonen een sterk introvert karakter heeft gekregen, de binnenstad eerder saaier dan bruisende maakt.

Onlangs werd met tromgeroffel de gebiedsontwikkeling voor de Spuiboulevard gepresenteerd. Prima plannen. Voor de binnenstad liggen er ook genoeg plannen klaar. Het is en blijft hopen dat het huidige college met meer lef en ambitie en duidelijk voortvarender dan voorgaande colleges echt werk maakt van de verbeteringen die zo her en der hare nodig zijn. Stroop de mouwen maar op. Maak meters! Vergeet daarbij vooral niet die paar markante monumenten die er nu zo zieltogend bij staan tot kloppend hart van hun omgeving te maken.