Vanavond vindt online een raadsbrede bijeenkomst plaats over de toekomstagenda 2030. Het Dordrecht van 2030 is beschreven door het college 2018-2022 en bevat vooral ideeën die voortbouwen op het fundament dat in het eind van de vorige eeuw is gelegd.
Visie is als een olifant die het zicht belemmert’, zei premier Rutte ooit. Zelf zei ik ooit dat een politicus iemand is die bij de staart van een olifant staat en zelfvergenoegd zegt: “Kijk eens wat een mooie slurf”. Politici staan immers vaak aan de achterkant van het probleem en denken daar dan de oplossing te vinden.
Visie start met een mens- of wereldbeeld. Met de wens na te denken over idealen en niet direct te verzanden in een weerbarstige realiteit. Het start met de wil een vraagstuk van alle kanten te bekijken en ook op tegenovergestelde meningen te durven kauwen. Het begint met de gedachte dat iedere lokale politicus zijn of haar best doet Dordrecht een stukje mooier door te geven aan het nageslacht. Visie start nooit met het zorgelijk turen in de portemonnee. Visie is durven dromen.
De raadsbrede online-vergadering (thema-bijeenkomst) vanavond (19 mei 2021) is een technische bespreking over een aantal programma’s die mogelijk worden door de miljoenen die Dordrecht overhield aan de verkoop van de aandelen ENECO. Het geld brandt het college van B&W in de zakken.
Dus leggen burgemeester en wethouders de gemeenteraad een aantal programma’s voor om Dordrecht op te stuwen in de vaart der volkeren: ‘een glansrijke toekomst voor de jeugd’, de spoorzone, de Dordtwijkzone, een Dordts leerprogramma, Duurzame stad, binnenstadsontwikkeling, ruimte voor banen. Dit college trekt er ruimhartig de portemonnee voor en volgende gemeenteraden en colleges van B&W – in de perioden 2022-2026 en 2026-203 – zullen gaan ontdekken of dit potverteren zal blijken of een verstandige investering in ons aller toekomst.
Het lijkt mij dat in het ‘afwegingskader’ criteria thuishoren als: hoe duurzaam zijn de voorstellen? Voorziet het in een leefbare, aantrekkelijke stad? Biedt het de toekomstige generaties een prettig en gezond leefmilieu? Kan iedereen er werk vinden, zijn of haar passie vormgeven en op die manier bijdragen aan de samenleving? Wordt er geïnvesteerd in sociale structuren en sociale cohesie en last but not least: dragen de plannen bij aan een levendig en inspirerend cultuurklimaat. Wil je naar al die aspecten kijken, dan is het goed die beroemde uitspraak van Albert Einstein goed op het netvlies te hebben. Ik parafraseer: “Je kan een probleem niet oplossen, met dezelfde manier van denken waardoor het probleem is ontstaan”. Voorts is het van belang dat je nieuwe structuren niet klakkeloos bouwt op oude gewoonten, instituties, routines en noties. Maar dat je het hoofd goed leeg maakt en daadwerkelijk iets nieuws durft neer te zetten.
Dordrecht staat aan de vooravond van enorme kansen en de lokale politici hebben nu, meer dan ooit tevoren, de kans te breken met oude routines en echt voor vooruitgang te kiezen. Er breken spannende tijden aan.
