Ik ben er even tussenuit. Herfstvakantie. Ik heb er zelfs nog een week aan vastgeplakt. Het werd namelijk hoog tijd mijn oudste zoon en zijn echtgenote te bezoeken in de Verenigde Staten. So here I am: Portland (Oregon). Mijn lief en ik gaan hier Halloween meemaken. Voor iemand die pompoenen alleen gebruikt om er pompoensoep van te maken, gaat er een compleet andere wereld open.
Het nadenken over Halloween begon feitelijk al op de vrijdagmiddag toen ik met groep acht van de school waar ik werk naar de film ‘The curse of Bridge Hollow’ keek. Een vermakelijke film, waarin de overvloedige versieringen – skeletten, spinnen, zombies – tot leven worden gewekt en het stadje dreigen te veroveren op de bang geworden inwoners. Ik heb de klas maar eerlijk verteld dat ik niet zeker wist of ik nu nog wel een echte Halloween durfde mee te maken.
De ervaring wordt vast leuk. Het is in Amerika echt een leuk feest. Overigens is merkwaardig in Nederland Halloween te omarmen. Onze evenknie heet “Allerzielen”. Daar sta ik doorgaans wel even bij stil. Een kaarsje branden voor een overleden dierbare. Ik denk altijd aan mijn in 2004 overleden vader.
De typisch Amerikaanse wijk waar mijn zoon in zo’n karakteristiek Amerikaans huis woont. We kennen dit soort huizen vooral uit films en ze vormen een mooi decor voor de versieringen die mensen hier deze dagen in hun tuin aanbrengen. Grafzerken met het opschrift “I’m not dead yet”, pompoenen, skeletten, enge figuren, spinnen, spinrag. Vaak mooi gemaakt al zie je ook huizen met de wat sfeerloze opblaasvarianten gekoppeld aan een elektrische pomp.
Portland heeft een groot probleem met dak- en thuislozen. Er zijn er de afgelopen jaren enorm veel bijgekomen. Ze verblijven in tentjes op elk denkbaar plekje waar je zo’n ding kunt neerzetten. Het stadsbestuur hier wil daar paal en perk aan stellen. Ze weg hebben uit het centrum en men overweegt op een paar plaatsen een locatie met een concentratie van een paar honderd tentjes te maken. Met voorzieningen erbij. Al betwijfel ik of je hierdoor bijdraagt aan een echte oplossing.
Net als in Dordrecht is de oplossing: bouwen, bouwen, bouwen. Ook Portland heeft een tekort aan betaalbare woningen. Veel woningen hier zijn gekocht door mensen die de veel duurdere staat California achter zich laten. Ze kopen hier voor veel minder geld een fraai huis. Verdringing op de huizenmarkt; het komt in Dordrecht voor, maar ook aan de andere kant van de oceaan. Verder moest ik terugdenken aan mijn interview een tijdje geleden met Joop Lambregts. De man die zijn celstraf erop had zitten en nu in een tentje naast de gevangenis bivakkeerde. Dak- en thuisloos. Ik hoorde dat hij nu toch een huis toegewezen heeft gekregen. Goed nieuws voor Joop. Het had ook heel anders kunnen aflopen. “Poverty is alwijs just one paycheck away from you”. Dat hoor je vaak in de VS. In Nederland is dat eigenlijk niet anders. Het is goed daar af-en-toe bij stil te staan. Tegenslag. Botte pech. Het ongeluk ligt altijd op de loer. Al spotten we er tijdens Halloween graag een beetje mee.
