Aan de Hugo de Grootlaan staat een kunstwerk van Trudy Kunkeler. Het zijn vijf stapels boeken (keramiek) die Hugo de Groot met pijn in het hart achterliet toen hij in zijn boekenkist Slot Loevestein ontvluchtte. Dat verhaal inspireerde deze kunstenares. Het inspireert via078 aan een aantal Dordtenaren te vragen welk boek zij juist meenemen in de vakantieperiode en welke boekentips zij voor de bezoekers van ‘Via078’ hebben.
Ook Ton Delemarre mailt ons over het boek dat meegaat op vakantie. Onlangs vierden Ton en Ada nog hun buitengewoon gezellige ‘2×90 verjaarsdagfeest’ in de Trinitatiskapel – ik was daar ook te gast – en werd duidelijk dat zij aan het ‘ontspullen’ zijn. Hun in de loop der jaren verzamelde collectie hedendaagse kunst wordt geleidelijk verkocht en die verkoop dient een goed doel. Ton is al vele jaren, met Ada aan zijn zijde, het culturele geweten en de culturele vraagbaak in Dordt.
Ton neemt ‘Het barre land’ van Paul Claes mee deze zomer. Claes verzorgde met Mon Nys eerder een weergaloze vertaling van Ulysses van James Joyce. ‘Het barre land’ is een sprankelende vertaling van ‘The waste land’ van T.S. Eliot.
“April is the cruellest month, breeding
Lilacs out of the dead land, mixing
Memory and desire, stirring
Dull roots with spring rain.
Winter kept us warm, covering
Earth in forgetful snow, feeding
A little life with dried tubers.”
Mogen wij het befaamde werk vergelijken met ‘Mei’ van Herman Gorter? “Een nieuwe lente, een nieuw geluid”. De vergelijking is onmogelijk te maken. Beide gedichten kennen hun eigen schoonheid. Vast staat dat ‘The waste land’ van Eliot een iconisch gedicht is van de 20ste eeuw.
Ton geeft als tip voor de lezers van deze rubriek het advies om de Russische literatuur, met name het werk van Turgenjev, weer eens in de vakantiekoffer te doen. Turgenjev kan als geen ander scherpzinnig personen en wat zich tussen hen afspeelt in woorden vangen. Ik voeg daar dan graag het boek ‘Tegenover Dostojevski‘, geschreven door Thijs Kleinpaste (inderdaad familie; Thijs is mijn oudste zoon) aan toe. Al was het maar omdat daarin Ivan Toergenjev – de schrijver waartegen Dostojevski zich fel afzette – een prominente rol speelt.
Als twintiger had ik een voorliefde voor Latijns-Amerikaanse en Russische literatuur. Ik neem de tip van Ton Delemarre ter harte en zal mijn literaire jeugdliefdes weer eens oppakken.
