Kunstwerk van Trudy Kunkeler aan de Hugo de Grootlaan (foto: Gertjan Kleinpaste).
Aan de Hugo de Grootlaan staat een kunstwerk van Trudy Kunkeler. Het zijn vijf stapels boeken (keramiek) die Hugo de Groot met pijn in het hart achterliet toen hij in zijn boekenkist Slot Loevestein ontvluchtte. Dat verhaal inspireerde deze kunstenares. Het inspireert via078 aan een aantal Dordtenaren te vragen welk boek zij juist meenemen in de vakantieperiode en welke boekentips zij voor de bezoekers van ‘Via078’ hebben.
Deze keer in ‘Wat lees jij deze zomer?’ de tips en voorkeuren van Ilse van Donkelaar. Wie kent haar niet? De drijvende kracht achter ‘Stichting Voorlezen‘. De onvermoeibare pleitbezorgster van het belang van voorlezen aan (jonge) kinderen. Voorleesfeestjes, voorlichting op scholen, workshops over voorlezen, een team van vrijwilligers die kinderen gaan voorlezen. Het draagt allemaal bij aan leesplezier, taalontwikkeling, een uitgebreidere woordenschat en uiteindelijk ook aan belangstelling voor lezen.
Ilse mailt ons het volgende:
1. Welk boek neem je zelf absoluut mee op vakantie?
Ik heb altijd een stapel boeken waar ik (tegelijkertijd) in lees. Voor mij geldt namelijk: een dag niet gelezen is een dag niet geleefd. Uit mijn stapel boeken pak ik de nieuwste roman van Nhung Dam: Definitie van liefde. De hoofdpersoon is een Vietnamese-Amerikaanse vrouw die na lang proberen eindelijk zwanger is. Ze wordt verlaten door haar geliefde. Ze gaat voor haar werk als actrice. De mensen om haar heen , zijn vooral met zichzelf bezig. En zij, Rose, moet een besluit nemen: over haar zwangerschap, over haar leven, over wie en wat ze is en wil worden.
2. Welk boek raad je mensen aan om zeker te gaan lezen de komende weken? En waarom?
De gedichtenbundel Doe het toch maar van Babs Gons heeft mij omver geblazen. Babs Gons treft mij in het hart en legt genadeloos bloot hoe mensen van kleur, zwarte mensen, in onze witte samenleving (over)leven, over discriminatie, strijd en kracht. Stap in haar schoenen en bekijk de wereld vanuit haar gezichtspunt en lees het titelgedicht Doe het toch maar. Het sterke aan haar gedichten vind ik dat je ze kan lezen voor elke (innerlijke of sociale) strijd waar jij je mee identificeert en/of hard voor maakt. Haar gedicht Het is is soms het beste was voor mij een aanmoediging om dat inderdaad meer te doen…. te geloven wat je vrienden over je zeggen, dat je goed bent en goed doet, en niet je innerlijke kritische stem meer te geloven dat het beter moet. Babs Gons is de komende twee jaar meer dan terecht onze Dichter des Vaderlands.
3. Welke schrijver bewonder je het meest? En waarom?
Op de vraag welke schrijver bewonder je het meest kan ik echt geen antwoord geven. Ik heb verschillende schrijvers die ik graag lees, herlees of heb gelezen. Een nieuwe schrijver die ik laatst heb ontdekt, is Hanna Bervoets. Tijdens de Dordtse Boekenmarkt hebben we een verhaal van haar voorgelezen in de tuin van het Dordrechts Museum. ‘Dag 1851‘ gaat over de toekomst en hoe onze oudedag eruit zou kunnen zien met AI! Berrevoets heeft het verhaal zo geschreven dat je je kan voorstellen dat het zo zou kunnen gaan. Heel fascinerend, confronterend, zakelijk… wat gebeurt er met de mens wanneer het menselijke contact er niet meer (voldoende) is? Het verhaal zette mij aan het denken. Hoe ze het vertelt vind ik prachtig. Ik ga meer van haar lezen!
Ik sluit mij graag aan bij de tip meer van Hanna Bervoets te gaan lezen. En echt, Artificial Intelligence, gaat een vlucht nemen en zal weer veel in ons leven drastisch veranderen. Daarover stond afgelopen week ook een prima artikel, geschreven door Frank Mulder, in de Groene Amsterdammer. Ook de aandacht voor Babs Gons is prachtig. Poëzie verdient sowieso meer aandacht. Ik voeg daarom nog een tip toe: ‘Mateloos verlangen‘, een bundel met gedichten van verschillende schrijvers, waaronder Splinter Chabot, Boris van der ham, Dolly Bellefleur, Johan Fretz en Eva Gerlach, over diversiteit. Een onderwerp waaraan we in een samenleving waarin nog altijd veel agressie en weerstand voelbaar en merkbaar is tegenover mensen die ‘anders zijn’ nooit genoeg aandacht kunnen besteden.
