Dinsdagavond 15 november was er ruimte voor insprekers om hun instemming of bezwaar kenbaar te maken ten aanzien van de plannen voor de verbouwing van het pand waarin stadsbioscoop The Movies is gehuisvest.
Uit de plaatselijke courant had ik al begrepen dat de plannen in de directe omgeving bij omwonenden nogal wat stof doet opwaaien. Men vreest een onleefbare situatie met hordes wilde filmhooligans die na de tragische dood van hun favoriete filmpersonage tot diep in de nacht luid lallend terras meubilair door de Augustijnenkamp en de Nieuwstraat gooien. Een mevrouw sprak namens de omwonenden haar grote zorg en angst voor slapeloze nachten uit.
Andere insprekers toonden zich enthousiast over de plannen. Roemden de vooruitgang en het opstoten in de vaart der volkeren. Dordrecht begint eindelijk op een echte stad te lijken en laat het wat suffige imago van levensecht openluchtmuseum achter zich. De horeca wordt steeds gezelliger. Uiteraard bepleitte ‘Poffertjes Dennis’ dat Brasserie De Witt met een royaal terras de kers op de taart zou worden van de zich zo goed ontwikkelende horeca.
Ik denk dat hij gelijk heeft. Op het terras van The Movies waan je je op een zwoele zomeravond in Franse sferen. Gekleurde lampjes in de boomtakken. Glaasje wijn. Ik kan niet wachten op Bar Bistro le Blanc. Zou ik omwonende zijn, zat ik er iedere dag in de avondzon een wit wijntje weg te zippen.
Ik wil de bezwaren uit de buurt niet bagatelliseren. Toch denk ik dat de brasserie van Dennis met het filmhuis van Geert een publiek vindt dat niet diep in de nacht stomdronken schreeuwend en brallend tegen vuilnisbakken schopt of door brievenbussen pist. Ik denk dat het zich eerder laaft aan mediterraanse sferen en de rust van een fraai terras. Ze willen un petit peu van ‘t leven genieten. In het mooiste decor dat er bestaat: de oudste stad van Holland.
