Hoe voelen mijn buren zich in de Hoge Nieuwstraat, binnenstad van Dordrecht? Ziet hun leven er nu anders uit? Frits Baarda is het ze zelf gaan vragen, met een microfoontje aan zijn oude vishengel
Journalist Frits Baarda.

DORDRECHT. Corona is ongezien mijn straat binnengeslopen. Wat doet het virus met mijn buren in de Hoge Nieuwstraat, Dordrecht? Ik vraag het ze zelf en schrijf een verhaal. En maak een foto. Portret van een gewone straat in ongewone tijden.

 

De gezondheidswinkel

‘Ik heb het vermoeden dat ik het al heb gehad. Het was op een zaterdagmiddag in mijn winkel, toen ik lichte duizelingen in mijn hoofd kreeg en moest gaan zitten. Die zondag bleef ik thuis, maar maandag was ik weer beter. Het was in maart, het virus kwam eraan. Ik had geen koorts en hoefde niet te hoesten, maar ik denk toch dat het corona was. Ik heb een gezondheidswinkel en klanten komen er voor middelen om zich beter te voelen. De kans is groot dat iemand het heeft meegenomen.

Verder heb ik me er niet druk om gemaakt. Mijn vertrouwen is groot dat ik een vreemde stof kan neutraliseren, als die op mijn lichaam zou komen. Door mijn kennis weet ik hoe ik me moet prepareren. Er zijn voldoende witte bloedlichaampjes die me beschermen tegen parasieten, in dit geval een virus. Bovendien zijn mijn darmen goed, daar begint je immuunsysteem. Daarom denk ik dat mij niets overkomt.

Iedere dag ben ik met gezondheid bezig. Natuurgeneeskunde heeft me altijd al geïnteresseerd, maar pas 25 jaar geleden ben ik er echt iets mee gaan doen. Ik ben gaan studeren. Naast allopathie, de wereld van synthetische geneesmiddelen, is van alles mogelijk om een optimale staat van gezondheid te bereiken. Met natuurgeneeswijzen is veel mogelijk. Mijn eigen gezondheid houd ik op peil door positief te zijn in mijn hoofd. Hoeveel weerstand heb je, hoe ga je met tegenslagen om? Een gezonde geest hoort in een gezond lichaam, dat is voor mij één op één. Mijn gezondheid hangt niet af van supplementen of voeding, het belangrijkste is positief in het leven staan.

De coronatijd heb ik laconiek beleefd. Protesteren had geen zin, onderga het maar. Ik ben blijven sporten. Minder boksen, maar meer zwemmen en hardlopen. Op een vroege maandagmorgen met de hond hardlopen in de Merwelanden, zó heerlijk is dat. Het voedt mijn zelfvertrouwen. Ik voel me als een jonge, gezonde man van 64. Met sporten en goede voeding houd ik mijn gezondheid op peil. Iedere ochtend begin ik met kwark en een paar stukjes fruit, niet te veel, daar moet je voorzichtig mee zijn.

Zorgen over mijn gezondheid had ik de laatste tijd niet, wel over mijn winkel, De Wereld van Gezondheid. In het begin van de crisis werd iedereen geacht binnen te blijven, niemand mocht of wilde het winkelgebied nog in. Mijn zaak staat op het Statenplein, een van de duurste locaties. Dat kan een probleem worden, dacht ik. Mijn omzet liep met vijftig procent terug.

Gelukkig kreeg ik van de verhuurder uitstel van betaling en een tijdelijke uitkering van het UWV. En toen kwamen ook de klanten zoetjesaan weer terug en ging de omzet omhoog. De mensen kwamen voor middelen als zink, selenium en vitamine C, omdat ze daarover op tv hadden gehoord. Het zou de gevolgen van corona minder erg maken. Alle middelen zijn uitverkocht.

Wij zijn een niche in de gezondheidswereld, we hebben een passend antwoord als de reguliere dokter ze niet verder kan helpen. Het assortiment heb ik door corona niet hoeven wijzigen of aan te vullen, we hadden alles al. Alleen nog geen vaccin, daar is het wachten op. Daarom blijf ik zeggen: werk aan je gezondheid door goed te eten en lekker te bewegen, net als ik.’