Afgelopen weekend bezocht ik met mijn lief de Messiah van Händel in de kerk in Zieuwent. Doorgaans zie ik daar op Goede Vrijdag de Mattheus Passion van Bach en zo tegen de kerstdagen het Weihnachtoratorium of de Messiah. Händel is wel lekker efficiënt. Het gehele levensverhaal van Jezus in één fabuleus muziekstuk. De vreugde van de geboorte van de verlosser en het verdriet van de lijdensweg en de kruisiging in een avondvullend programma.
Overigens ben ik zelf niet zo van een heiland, verlosser of messiah. Evenmin van een geïnstitutionaliseerde religie. Ook ben ik er geen voorstander van welk boek dan ook al te letterlijk te nemen. Ik behoor sowieso eerder tot de rekkelijken dan tot de preciezen.
Mijn wenkbrauwen schieten onmiddellijk in de fronsstand als ik lees over brullen, huilen, kokhalzen, schokken en minutenlang bewegingloos in het gangpad liggen. Het schijnt allemaal te gebeuren met de bezoekers van de gebedsbijeenkomsten van Tom van der Wal, een evangelist uit Werkendam. Temidden van al dit spektakel in een kakofonie, een orgie van zonderling geluid, zegt de man uit Werkendam onaangedaan: “Dit is normaal Christendom. Hallelujah”.
Van der Wal bestrijdt demonen, laat rolstoelgebonden mensen huppelend hun rolstoel verlaten en laat in de toekomst wellicht mensen opstaan uit de dood. Waar ik het allemaal vandaan haal? Uit het Algemeen Dagblad. Het dagblad waarop wij de aardappels schillen of de pinda’s pellen.
Bij dergelijke taferelen dacht ik tot dusverre aan Amerikaanse televisie-evangelisten. Van die types die na verloop van tijd van hun voetstuk vallen, omdat het vlees zwak is en de lust kennelijk enorm. Evenals de hebzucht. “I have sinned” klinkt het dan tussen de krokodillentranen door. Ook onze eigen Biblebelt heeft kennelijk zo haar eigen helden.
Ik hecht wel aan de adventsperiode. Zoals ik ook, als kind opgegroeid in een van het Christendom doordrenkte cultuur, hecht aan sommige bijbelverhalen. Bovendien, een ‘goed mens’ zijn, is welhaast een universele waarde. Het is wat Boeddha ons aanraadt. Het is waar het in het Jodendom, het Christendom en de Islam om draait. Het is wat je tot een aardige buur maakt of een fijne vriend. Een aimabel mens. Dat we daarbij denken aan de geboorte van een kindeke in een koude stal is ons met de paplepel ingegoten. Dat de adem van de os ‘m warm hield ook.
Ik wens u alvast heel fijne kerstdagen toe. Hoe u deze dagen ook doorbrengt. Ik hoop van harte toe dat u zich omringt weet door mensen die u dierbaar zijn. Weet dat van u geen wonderen worden verwacht. Het volstaat als u in het leven van de mensen om u heen het verschil maakt en het met elkaar en voor elkaar een mooi en fijn kerstfeest heeft. Geniet ervan!
