In de gemeenteraad ging het gisteren (23 maart 2021) over het gewijzigde bestemmingsplan voor een viertal deelgebieden binnen Stadswerven. Daarvan was vooral deelgebied zeven ineens even interessant. De lastig te ontsluiten landtong; de Biesboschhal staat immers danig in de weg, maar is een monument. Het aanvankelijke idee er een stukje af te halen is daardoor geen haalbare kaart. Hoewel er, als het aan de wethouder ligt, wel gewoon een stuk uit een kraanbaan – eveneens een monument – kan worden gezaagd.
In de Biesboschhal, nu tijdelijk een broedplaats van en vol innovatieve bedrijfjes en organisaties, ontstond overigens deze week veel onrust. Hoewel iedereen wist dat de huisvesting daar van tijdelijke aard is, viel het de meesten toch rauw op het dak dat dit einde van de activiteiten in de hal in zicht is. Per 1 mei 2021 moet de hal leeg zijn en wil de gemeente er een andere invulling aan geven.
Maar goed. De landtong. Daar worden zes villa’s gepland waar eerder sprake was van een vijftigtal woningen. Gewoon Dordt opperde nog om dat te faseren en nog een periode uit te stellen. Het lijkt die partij – ik maak er deel van uit – verstandig eerst de definitieve invulling van de Biesboschhal te realiseren en pas dan te bekijken hoe of wat er op de landtong kan worden gebouwd. In de tussentijd zouden er dan wellicht eerst een aantal jaren Tiny Houses (die worden momenteel ook in de Biesboschhal gebouwd) te plaatsen.
Zover kwam het helaas niet in de vergadering. De landtong schijnt namelijk nogal vervuild te zijn (o.a. asbest) en de sanering dient er eerst plaats te vinden, voordat er überhaupt iets mogelijk zal zijn. De vraag ontstaat dan natuurlijk of zo’n dure sanering wel rendeert als je er slechts zes villa’s wilt bouwen. Daar ga ik mij maar eens grondig in verdiepen.
Ongewis is het daarmee wat er in de toekomst met de landtong gebeurt en even ongewis is het welke invulling de Biesboschhal krijgt. Via Cultura maakt er met veel plezier haar programma’s. Ik mag er iedere vrijdagochtend het ‘Weekendmagazine’ presenteren. Sity Youniversity zetelt er. Het project ‘rivier stad boot’, dat trouwens wel schijnt te mogen blijven na 1 mei a.s., bouwt er de boot en er gebeurt nog veel meer. Ook is het voor veel jongeren van Da Vinci een superfijne stageplek.
Het gaat mij echt aan het hart dat er inderdaad een einde komt aan die inspirerende innovatieve sfeer in de hal en aan het gevoel van verbondenheid tussen alle gebruikers. Dordrecht heeft gewoon dit soort niet al te omlijnde plekken nodig waar creativiteit volop de ruimte krijgt. In het leven is verandering echter een constante en achter iedere deur die je open doet gaat er een andere deur weer dicht. Of was dat nou precies andersom?
