Onafhankelijke belangenbehartigers maken zich grote zorgen dat de strijd tegen dakloosheid stokt. Op Werelddaklozendag, 10 oktober, voeren zij – samen met mensen met ervaringskennis actie – op verschillende plekken in het land. Ook in Dordrecht wordt opgeroepen om bestrijding van dakloosheid onderdeel te maken van het lokale woonbeleid en meer prioriteit te geven aan het realiseren van meer
structurele huisvesting voor jongeren.
Staatssecretaris Van Ooijen presenteerde op 5 december 2022 grootse ambities van 0 dakloze mensen in 2030. SamenThuis2030, de samenwerking van onafhankelijke belangenbehartigers voor dak- en thuisloze jongeren in Nederland, vindt dat er lokaal onvoldoende vaart wordt gemaakt met het realiseren van de omslag van opvang naar preventie en wonen op lokaal niveau. SamenThuis2030 waarschuwt ook dat halfhartig beleid – met de nadruk op opvang in plaats van systematische inzet op structurele woonoplossingen voor dakloze mensen – feitelijk neerkomt op voortzetting van de status quo.
In Nederland groeit ondertussen de groep dreigend dakloze mensen. Opvangorganisaties signaleren een forse toename van het aantal jonge jongeren en verschillende organisaties geven aan dat de meest recente schatting van het CBS (die een daling van het aantal dakloze mensen suggereert) niet strookt met de werkelijkheid. De recente ETHOS telling, die harde cijfers bevat over de situatie in de regio Noordoost Brabant, wijst uit dat kinderen en jongeren bij elkaar ruim 40 procent het totale aantal dak- en thuisloze personen vormen. Het thema jongerendakloosheid is tegelijkertijd opvallend afwezig in de verkiezingsprogramma’s van politieke partijen voor de komende Tweede Kamerverkiezingen.
Wonen is een mensenrecht en dakloosheid de meest fundamentele schending van dat recht. De Finse Housing First aanpak heeft aangetoond dat dakloosheid rigoureus kan worden teruggedrongen. ‘In tien jaar tijd bracht het land dakloosheid met 78 procent terug door een combinatie van politieke wil en doortastend bestuurlijk optreden, en continue aandacht voor meer structurele huisvestingsoplossingen’, vertelt Valeria Sciascera, werkzaam bij Housing First Nederland.
In juni signaleerde SamenThuis2030 dat gemeentelijke departementen belast met woonbeleid en beleid rondom (financiële) bestaanszekerheid in veel steden niet of nauwelijks betrokken zijn bij de lokale bestrijding van dakloosheid. ‘Gemeenten beschouwen dakloosheid overwegend als zorgprobleem, terwijl een dak boven je
hoofd een allereerste voorwaarde is om een zelfstandig bestaan op te kunnen bouwen’, zegt Joy Falkena, belangenbehartiger bij Straat Consulaat in Den Haag. Onderzoek wijst uit dat succesvol dakloosheidsbeleid is geïntegreerd in een bredere huisvestingsstrategie. In een decentraal stelsel is het risico reëel dat een pragmatische potpourri van lokale aanpakken ontstaat, waarbij wonen lang niet overal centraal staat. ‘Als je dakloosheid radicaal anders wilt aanpakken is dat problematisch. Het is nodig dat – behalve het Rijk – álle Nederlandse wethouders hun rol pakken in de bestrijding van dakloosheid’, voegt Sciascera toe.
KIJK HIER DE VIDEO (via digitale TV, tablet/laptop, smartphone)
