Bibelot bestaat 40 jaar: interview Jos Mensen (2007)

Wat houdt je werk voor Bibelot in? 
Ik ben in de afgelopen jaren hoofdzakelijk bezig geweest als penningmeester en sinds 2002 verzorg ik de boekhouding en alles wat daarbij komt kijken, debiteuren- en crediteurenbeheer, contacten met de Belastingdienst en het verzorgen van de aangiften omzetbelasting en dergelijke.

Officieel heeft de directie van Bibelot mij nu de indrukwekkende naam “controller” toebedeeld, maar ondanks dat ik het nu een dag in de week professioneel doe, vind ik mezelf nog steeds een beetje een echte Bibelot-vrijwilliger.

Hoe ben je bij Bibelot verzeild geraakt en wat heb je er allemaal gedaan?
In 1981, aan het eind van mijn studie Nederlands Recht had ik nogal wat tijd over. Als bezoeker kwam ik al in Bibelot, dat toen was gevestigd aan het Steegoversloot in Dordrecht. Ik ben begonnen als barmedewerker, daarnaast zat ik in de schoonmaakdienst op de maandag. Na de verhuizing naar de Wijnstraat werd ik coördinator van de film/disco-avond en tevens één van de vaste discjockeys. Ik denk dat ik in 1982 toetrad tot het toenmalige bestuur als tweede penningmeester (dus hoofdzakelijk het dagelijkskasbeheer) en dat bestuurswerk heb ik met een korte tussenstop eigenlijk steeds gedaan tot eind 2006.

Wat zijn de lastige en leuke kanten van het dj’en?
De leuke kanten zijn uiteraard het bereiken van een avond waarop alles klopt. Ik draai, afgezien van een jaarlijkse Seventies Party, al jaren niet meer, maar er zijn avonden geweest waarop ik de andere dj van een avond na afloop aankeek met een gevoel van “wat hebben we nou eigenlijk zo goed gedaan vanavond?” Met DJ Dennis de Kievit van Bibelot heb ik het nog wel eens over het 13 januari-gevoel, want dat was ooit een datum waarop werkelijk alles klopte.

Het lastige is toch wel dat je het sommige mensen nooit naar de zin maakt. In Bibelotwerd in principe altijd breed gedraaid, maar vervelend kan toch wel zijn, dat mensen soms vergeten dat je als dj erg op een goed gevulde dansvloer bent gericht.

Wat zijn je hoogte- en dieptepunten uit 40 jaar Bibelot? 

Het dieptepunt? Er zijn er meerdere geweest, maar wat onmiddelijk naar bovenkomt, is de binnenbrand van 1984, die door de enorme hitte-ontwikkeling veel meer schade aanrichtte dan dat je eigenlijk op het eerste gezicht zag. Bibelot zat pas 3 jaar in de Bonifatiuskerk in de Wijnstraat en draaide erg goed. Dat werd anderhalf jaar doorbroken en het heeft zeker tijd gekost om de positie in Dordrecht weer volledig terug te veroveren.

Een hoogtepunt was het optreden van Doe Maar in 1982, waarbij het tot onze verrassing buiten zo uit de hand liep dat we mensen een voor één via één nooduitgang naar binnen lieten. De doorbraak was toen een feit. Doe Maar had al eerder gespeeld in Bibelot, ook met de opening in 1981, maar toen was het lang niet vol! Ik stond daar in die nooduitgang met onze toenmalige voorzitter Peter van Dordrecht en een geldbak voor de entree.

Voor mij persoonlijk was verder zeer beslist een hoogtepunt de succesreeks van de Seventies Party, die in de jaren ’90 begon. Veel muziek uit die jaren is bijna tijdloos, ondanks dat ik in Bibelot eigenlijk één van de vaste jaren tachtig dj’s was. Tja en daar hoort dan ook direct een dieptepunt bij, want mede-dj Jan overleed twee jaar geleden… Dat is een nadeel, met het verstrijken van de jaren en het “ouder” worden van Bibelot en jezelf ga je dat soort dingen ook meemaken natuurlijk.

Wat is de kracht van Bibelot?
De kracht van Bibelot ligt – denk ik – al besloten in de naam, die je onder meer kunt vertalen als “van alles wat”. Bibelot beperkte zich nooit tot één stijl, zowel qua muziek, programmering als publiek en dat heeft altijd goed gewerkt. De acceptatiegraad tussen vogels van divers pluimage was altijd groot. En natuurlijk gebeurde er wel eens iets, maar iedereen heeft de gelegenheid toch ook altijd als veilig ervaren.

Wat zijn de toekomstplannen van het podium?
Bibelot wil door verdere professionalisering en herhuisvesting uitgroeien tot nationaal toonaangevend B-podium met een brede en innovatieve programmering. Daarnaast is het plan om het primaire verzorgingsgebied uit te breiden van Dordrecht naar de regio Drechtsteden.

Kun je een leuke anekdote uit de geschiedenis van het podium vertellen?
Voor mij persoonlijk was dat toch wel mijzelf op een toilet bevinden, terwijl ik als dj vergeten was dat het singeltje ‘Don’t Go’ van Yazoo maar 2.22 minuut duurde. Da’s een rare gewaarwording als het plotseling stil wordt… En de film draaien op 16 mm en er halverwege achterkomen dat je de opwindspoel vergeten bent, ha ha!!
Nog eentje uit de oude Bibelot-doos

En verder natuurlijk dat we ook wel eens wat minder handige medewerkers hadden. Herman Brood zou optreden, kwam via de voordeur binnen, maar werd toch bijna geweigerd omdat hij niet betaald had, ha ha… Tja, er zijn zoveel leuke en minder leuke dingen geweest, ik ga er nog wel eens een archief van aanleggen. Drs P. was ook leuk, die trad een keer op op een zondagavond, liep plotseling weg omdat ie z’n trein moest halen. Het publiek bleef zitten en dacht dat het bij de act hoorde, maar de doctorandus was echt verdwenen!!

Wat draai je als dj en wat is jouw persoonlijke muzikale smaak?
In feite draai ik dus niet meer, afgezien van de bovenvermelde Seventies Party. Mijn persoonlijke smaak is toch wat meer die kant opgeschoven, ben ik bang. Heel veel dingen van nu vind ik absoluut tijdgebonden, evenals veel uit de jaren negentig. Twee jaar geleden nog op Lowlands rondgelopen en ik zou je echt niet kunnen vertellen wat er gespeeld heeft. Marilyn Manson geloof ik?. Naar mijn mening is muziek meer een consumptie-artikel geworden. Je luistert er even naar en je kijkt alweer naar het volgende. Ik bedoel, je denkt toch niet dat je de Kaiser Chiefs over twee jaar nog hoort? Het is voor de huidige dj’s zeker lastiger, in de vroege jaren ’80 kon je bij wijze van spreken gewoon de Top 40 draaien en het was o.k..

De jaren van bands met bijna eindeloze rijen hits zijn, afgezien van artiesten zoals de “moeder van alle artiesten” Madonna en de band U2, toch wel over. Maar het zal zeer zeker ook met leeftijd te maken hebben, dat geef ik wel toe.

Wat zijn de beste optredens die je in Bibelot gezien hebt en waarom?
Eigenlijk ligt dat nog niet zo lang geleden. Alquin, een echte jaren ’70-band (ooit ook op Pinkpop!) trad vorig jaar op in Bibelot en dat was een terugkeer naar mijn middelbare school, waar ze destijds ook optraden. Ongelofelijk om ze weer terug te zien en hoe ongenaakbaar ze er toen uitzagen, zoveel plezier straalden ze nu uit.

Inmiddels zijn ze ook aan een theatertour bezig en er zal nog een nieuwe cd gaan uitkomen! Verder was De Dijk, in Bibelot voor de eerste keer in 1981 binnengehaald op aanraden van mijn toenmalige vriendin, toch altijd weer van hoge kwaliteit. Ja, wat heeft niet bij ons gestaan? Ilse DeLange acht ik ook nog steeds erg hoog.

Wat zijn jouw favoriete Nederlandse acts? 
In ieder geval Alquin dus, en ik moet toegeven dat ik (hoewel ik haar hele image en manier van doen echt haat) Anouk twee jaar geleden in het voorprogramma van David Bowie zag en toch wel zwaar onder de indruk was. Maar dat zal ook wel te maken hebben met het feit, dat al haar begeleidende bandleden klanten zijn van het bedrijf waar ik werk. En ik ben een beetje aan het terugkomen van mijn visie op Krezip. In het begin een typisch schoolbandje, maar toch… hun cover van ‘Everybody’s got to learn sometimes’ uit de film ‘Alles Is Liefde’ is echt geweldig…, maar ja ook weer seventies he?