Soms denk ik met lichte weemoed terug aan de tijd dat we nog een grijze bak in de tuin hadden voor het restafval. Natuurlijk is het klein bier vergeleken bij het leed in de wereld en de sombere toekomstverwachtingen die worden gevoed door de olifant die sinds kort door de porseleinkast van het Witte Huis dendert, maar het is een van die besluiten waarvan je achteraf spijt dient te hebben. Ik bedoel het weghalen van de grijze kliko’s uit onze buurt en het plaatsen van ondergrondse afvalcontainers.
Toen we die beminde bak nog hadden waren we af van het gedoe met vuilniszakken die je naar een (toen nog bovengrondse) container moest sjouwen en in ons geval hoefden we het ding maar eens in de vier, vijf weken naar de straat te rijden. Nu zitten we weer met zo’n zak die we toch zeker eens in de week, want vanwege de rug mag hij niet te zwaar zijn, naar de container, twee straten verder, moeten sjouwen. Als het warm weer is hoop je dat de klep niet klem zit, want dan moet je twee straten verder naar de volgende. Geen punt voor een frisse jongeling, maar wel bezwaarlijk als je, zoals ik, op licht gevorderde leeftijd bent gekomen.
Er zijn in het recente verleden meer van dat soort betreurenswaardige besluiten genomen. Neem het weghalen van een aantal verkeerslichten. Ze werden vervangen door een maf soort punaise die menig verkeersdeelnemer in verwarring brengt. Ik weet niet of die operatie de verkeersveiligheid heeft bevorderd. Ik heb daar geen cijfers over, maar ik voelde mij op de fiets een stuk veiliger toen, om een voorbeeld te noemen, op het kruispunt Vriesweg-Singel, waar ik regelmatig op ingewikkelde voorrangssituaties stuit, nog verkeerslichten stonden. Ook op de rotondes die te pas en te onpas zijn aangelegd, voel ik me beslist onveiliger.
Tenslotte is er nog onnadenkendheid, of misschien achteloosheid, die een rol speelt als er ergens (en waar is dat in de stad op het ogenblik niet het geval?) gebouwd of opgebroken moet worden. Maandenlang was de Dubbeldamseweg Noord voor driekwart versperd door gevaarlijke obstakels vanwege de woningen die daar worden gebouwd. Dat probleem is voorbij, maar nu wordt er gewerkt aan de rotonde bij de Transvaalstraat. Fietsers moeten daardoor via de De la Reystraat en de Toulonselaan oversteken naar het Oranjepark en daar linksaf slaan. Precies op dat punt heeft de aannemer die aan de overzijde bouwt een forse keet neergezet, zodat je als fietser de door het Oranjepark naderende auto’s vrijwel niet ziet. Toppie! zeggen we tegenwoordig dan.
Foto: Kees Klok