Op de vraag of ze iets voor een ander doet zegt Pascal Ensel: “Ja, ik word daar heel gelukkig van”. Ze is buurtmoeder in Crabbehof en heeft een buurthuis gehad met naam ‘The Future’. Een buurtmoeder is iemand die klaar staat voor kinderen die thuis problemen hebben. Buurtmoeder word je met je hart. De aanleiding om buurtmoeder te worden was haar eigen zoontje. Omdat hij een beperking heeft was het voor hem moeilijk om buiten te spelen. Er was sprake van onbegrip in de buurt. Door met mensen in gesprek te gaan heeft Pascal kunnen uitleggen wat haar zoontje mankeerde. Daarna kwamen mensen naar haar toe wanneer er klachten waren. Het heeft dus echt gewerkt.
Het buurthuis heeft ze niet meer. Het vorig jaar heeft ze een hersenbloeding gehad. Een buurthuis erbij was toch iets te veel. Dat vindt ze heel erg jammer. Ze is herstellende en mag niet klagen zegt ze. Op de vraag of ze toen hulp heeft gehad zegt ze “nee”, maar daar kiest ze zelf voor. “Ik ben niet iemand die veel hulp vraagt, omdat ik het eerst zelf wil proberen”. Ze weet zeker dat wanneer ze hulp zou vragen, dat verschillende mensen haar zouden helpen.
Ze is buurtmoeder omdat ze het belangrijk vindt dat het goed gaat met de kinderen in de buurt. Daaronder zijn veel kinderen met beperkingen. Ze geeft ze normen en waarden mee en heeft daarbij veel voordeel van haar eigen ervaringen. Ook ouders kunnen bij haar terecht. De vragen die ze krijgt zijn heel divers: van een formuliertje helpen invullen tot ouders die het niet meer aankunnen met hun kind. Wanneer het grote problemen zijn, verwijst ze mensen door naar het Jeugdteam of het Wijkteam. Sommige zaken zijn zo dramatisch dat ze het niet kan oplossen.
Ze doet veel samen met haar broer. Ze vullen elkaar aan. Pascal heeft de kracht en haar broer zorgt o.a. voor de financiering. Hij gaat ook met de kinderen op survival in de Ardennen. Blijkbaar zit het in hun genen om zich in te zetten voor een ander
