Lloyd Smit. Foto: Ilse Schrier

 

Tekst en interview John Peters. Foto en video: Via Cultura

Op het Pearl Buck erf in Stadspolder komt er, terwijl we een korte lunch nuttigen in de motregen, een rammelende auto aanrijden met een droger of wasmachine in de achterbak. Wanneer er een beul van een vent uitstapt met een woeste ringbaard bedenk ik mij geen moment en spreek hem aan. Wat is het verhaal achter die droger of wasmachine? Wanneer er een bakbeest van een American Stefford uit de auto springt denk ik: “waar ben ik aan begonnen?”. De hond blijkt echter heel lief en gehoorzaam en op bevel van Loyd springt hij zo terug in de auto.

Lloyd Smit is een man met een verhaal dat de moeite waard is. Hij heeft het niet gemakkelijk. Na een moeizame scheiding krijgt hij de zaken langzaam weer op een rijtje. Hij woont in een klein huis en de droger is om zijn leven iets gemakkelijker te maken. De droger krijgt hij gratis, wanneer hij een wasmachine naar de milieustraat brengt. Zijn vriendin is er toevallig achter gekomen dat de droger, die een bekende weg wilde gooien, nog werkt en zo is iedereen geholpen. Goeie deal en een mooi staaltje wederkerigheid.

Hoe robuust Lloyd ook overkomt, zo vriendelijk is zijn uitstraling. Het gaat niet goed met hem, maar alles wat hij heeft meegemaakt ziet hij als levenservaring. Wellicht leert het hem een beter mens te zijn. Hij vindt het heel speciaal dat we hem vandaag aanspreken, omdat hij zich erop betrapt dat hij vaak mensen helpt. Ondanks dat hij het zelf moeilijk heeft, vindt hij het toch belangrijk om iets voor een ander te doen. “Helpen waar je kan en goed doen zit in mij” zegt hij. Hij heeft de andere kant van het leven gezien, maar ondanks dat hij het moeilijk heeft gehad vindt hij het een kwaliteit om dankbaar te blijven. “Hoe slecht je het ook hebt er is altijd ruimte voor een ander”