Boom in het Weizigtpark (foto: Gertjan Kleinpaste)

Via Cultura is met ‘Bomen op de brug’ een mooie nieuwe serie begonnen. Johan Klootwijk praat in een brugwachtershuisje op de Boombrug met verschillende mensen over hun passie en inzet op het gebied van hergebruik van materialen, recycling en daarmee over duurzaamheid. Vanuit betrokkenheid in contact gaan met de ander. Da’s mooi in een samenleving.

Riet Duykers, al jaren het gezicht van De Buitenwacht, plaatste gisteren iets op Facebook, waardoor ik werd getriggerd: “Wanneer komen banken, instellingen en overheid tot inzicht dat persoonlijk gesprek en contact weer terug moeten komen.”
Het was onder een nieuwsbericht, waarin te lezen viel dat er miljoenen mensen zijn die moeite hebben met het online regelen van bankzaken. De Nederlandse Bank waarschuwt dat er daardoor een tweedeling dreigt te ontstaan.

Bij reclames over een creditcard klinkt weleens: “de beleving is onbetaalbaar. Voor de rest is er de creditcard.” Zeker is dat we in een samenleving terecht zijn gekomen, waarin menselijk contact steeds minder vanzelfsprekend is. Die beleving is inmiddels onbetaalbaar. Er zijn helpdesks die je, als puntje bij paaltje komt, niet echt kunnen helpen. Er zijn websites waar zorgvuldig de telefoonnummers van bedrijven en instellingen worden verstopt op vele muisklikken afstand. Het devies is: “zoek het allemaal lekker zelf uit!” en de overheid hamert voortdurend op zelfredzaamheid.

Wie regelmatig een stukje van mij leest, weet dat ik daarover vaker schrijf. Menselijk contact, met name in het zakelijk verkeer of bij winkels, het openbaar vervoer of dienstverlenende instellingen wordt wegbezuinigd. Er zijn zelfscankassa’s, automaten voor treinkaartjes, incheckpalen op perrons en ook de buschauffeur is al jaren één geworden met het stuur van de bus. Hij wordt door de meeste reizigers niet meer opgemerkt of begroet.

Je kan er een boom over opzetten wat dat doet met de samenleving. Op dat aspect wijst de Nederlandse Bank en op die zere plek legde Riet Duykers ook terecht de vinger. Het leidt ertoe dat steeds meer mensen steeds minder in staat zijn mee te doen. Ze trekken zich terug. Ze vereenzamen. De economische wetten hebben het gewonnen van de menselijke maat. Wat je ziet gebeuren, is dat het aantal ‘verwarde personen’ hand over hand toeneemt, dat steeds meer mensen kampen met depressies en psychische of psychologische problemen en dat mensen zich niet senang voelen in de samenleving.
Er is al een grote groep die nog nauwelijks meedoet. De tweedeling waarvoor de Nederlandse Bank waarschuwt, is al een feit.