Wie afgelopen maandagavond langs de Merwekade liep, zag een enorme ‘bok’. Een gigantische takel waarmee het beweegbare gedeelte van de Prins Clausbrug op haar plek getakeld zou gaan worden. Het was druk op de kade. Zo vaak zie je niet zo’n imposante indrukwekkende drijvende kraan.
Die brug heeft ruim vijf miljoen meer gekost dan ooit werd voorgesteld. Dat is natuurlijk wat vaak gebeurt bij zulke grote ontwikkelingen. Ze worden ons als inwoners betaalbaar voorgesteld. vaak valt het dan in de praktijk wat duurder uit. Het ontwerp is prachtig en Stadswerven, toch een beetje de Dordtse goudkust, heeft straks de aan de bewoners beloofde korte verbindingsroute naar de historische binnenstad.
Deze week buigt de lokale politiek zich over de zeven programma’s waaraan dit college het ‘Eneco-geld’ liefst spendeert. in ambitieuze businesscases uitgewerkte plannen die financiële zekerheid veinzen, maar waarvan iedereen nu natuurlijk al op z’n crocs kan aanvoelen dat het er in 2030, 2040 of 2050 allemaal heel anders uitziet.
De vergezichten en ambities spreken mij aan. Voor het Stadspark XXL en de spoorzone lagen er dan ook heel mooie toekomstvisies die door Armand Paardekooper en zijn team van het gerenommeerde bureau Mecanoo zijn opgesteld. Ik heb daar van hier geboren en getogen Dordtenaren reacties op gehoord die het midden hielden tussen bewondering en trots: “Dat zoiets mogelijk wordt in onze stad”. Het Maasterras, De groene verbindingen rondom het station die het Weizigtpark als het ware over het spoor trekt.
Vrijdagochtend in Weekendmagazine gaat het echter niet om de heel grote plannen in onze stad. Hoewel Jacqueline van Dongen komt vertellen over de Regionale Energie Strategie en die hele transitie is ook een enorme opgave. Kleine plannetjes zijn er ook en tot die categorie hoort het plan voor de kinderboerderij Kiboehoeve in het Zwijndrechtse Develpark. Mijn verbazing is dat het Zwijndrechtse college tot in detail in haar hoofd lijkt te hebben voor die boerderij er strakjes uitziet en dat het bestuur van Kiboehoeve daar dan toch net wat naders naar kijkt. Vrijdagochtend legt voorzitter Gerard Keuzenkamp uit op welke aspecten er toch wat verschil van inzicht is.
Het blijkt, of dat nu in Zwijndrecht, Papendrecht of Dordrecht gebeurt, dat participatie en echt samen optrekken met inwoners (omwonenden en belanghebbenden) altijd weer lastig is. Als dat bij kleine plannetjes al zo moeilijk is, is het bij de torenhoge ambities die in de Dordtse politiek deze week werden besproken een aspect waarover ik mij regelmatig bezorgd toon. Â Â Â
