Eergisteren fietsten we op weg naar het Wantijbad langs de van Slingelandtlaan en ik dacht aan Ad Breevaart (zijn unieke huis staat in die straat). Hoe zou het met hem zijn, gezond en sterk als altijd? Toch geen …… Hij had zich laten ontvallen dat hij zich wat moe en oud voelde maar had nog tal van uitstapjes voorzien en deels belegd.
“Je haalt me nooit in” placht hij te zeggen als we hem feliciteerden met zijn verjaardag. Hij was precies één jaar ouder dan ik en op 28 januari feliciteerden we elkaar wederzijds. “Nee, ik haal je nooit in”.
Die grap begint bitter te worden. Wat is er gebeurd met dat fabelachtige geheugen waarin alle data en feitjes, familieleden en bekenden, accuraat werden geraadpleegd. Hij kon heel gedetailleerd met exacte parate kennis gepassioneerd vertellen van het nabije en verre verleden: tijd en plaats van alle gebeurtenissen met naam, toenaam, familie en verwanten van alle betrokken personen.
Zijn aanstekelijk enthousiasme over de 11 fonteinen bracht ons naar Friesland waar we verbleven in het door hem geroemde Bed en Breakfast. Hij was een publiek, figuur DE Sinterklaas van Dordrecht, maar bovenal een volstrekt oprecht mens, zo helder als water en vooral ook zo zuiver. Dat hij ons in zijn ruimhartige vriendschap liet delen is een blijvende bron van dankbaarheid. Ad je bent onvervangbaar, je blijft altijd nabij.